Je bent zo mooi anders
Bij mij in de Surinamestraat prijkt een gedicht op de muur. Je bent zo mooi anders. Deze..
Je bent zo
mooi
anders
dan ik,
natuurlijk
niet meer of
minder
maar
zo mooi
anders,
ik zou je
nooit
anders dan anders willen.
-Hans Andreus
De functie van onze indrukken
Je kent dat wel, je ontmoet iemand en je hebt meteen een oordeel. Of op zijn minst een (eerste) indruk. Belangrijk, want zo kan je binnen no-time bijvoorbeeld inschatten of je veilig bent of moet vluchten. Die (eerste) indruk heeft dus een belangrijke functie. Maar het kan ook tegen je werken. Je vult het beeld van de ander namelijk in aan de hand van je eigen eerdere indrukken. Zo weet je dat een glas thee wellicht heet is en je moet uitkijken. Of dat je moet trappen op een fiets om vooruit te komen, anders val je om. En als je ooit aangevallen bent door een labrador kijk je wel 3x uit als je er een op straat tegen komt. Zo werkt ons brein ook in contact met anderen. We vullen in. We zien de ander door onze eigen gekleurde ogen (NB: In deze blog vertel ik hoe mensen gemiddeld naar mij kijken. Geinig, want iedereen ziet iets anders).
De kunst van de ontmoeting
Elke ontmoeting tussen mensen is dus eigenlijk mede een resultaat van hun verleden. Als je dat weet, en je weet ook dat de ander dus met een andere bril kijkt, wordt die ontmoeting razend-interessant.
Of je nou iemand in een werksituatie ontmoet of in privétijd, het is dus de kunst om met nieuwsgierige nieuwe ogen naar de ander te kunnen blijven kijken. Zodat je je niet aangevallen, uitgedaagd, beledigd of verdrietig voelt door wat de ander zegt of doet. Of niet doet. Want het gedrag van die ander zegt niks (nou ja, een beetje) over jou en alles over hen. Als je dat echt kunt, als je écht in staat bent daar nieuwsgierig naar te kunnen blijven kijken, ontstaat er dus ruimte voor echt contact, verbinding en groei. Je reactie wordt dan: Hee, wat interessant? Waarom zegt hij/zij dat eigenlijk? Waarom doet hij/zij dat? Dat geeft de mogelijkheid om door te vragen, te ontspannen en in contact te blijven. In plaats van bevriezen, ‘vechten’ of vluchten. Want we zijn allemaal zo mooi anders. Niet meer of minder maar zo mooi anders. Prachtig toch?!
Wat zo’n spreuk op de muur al niet kan doen heh.
