Ziek zijn hoeft geen beperking te betekenen

Bianca heb ik vorig jaar in real life leren kennen, waar ze als vrijwilliger mij als gastspreker regelde en ontving. Wat een mooi mens: Lief, positief ondanks haar WIA, nooit te beroerd te helpen en een echte regeltante. Ze vond uiteindelijk haar baan!!

Hieronder volgt haar blog:

Ziek zijn hoeft geen beperking te betekenen

Als mens neem je je gezondheid vaak als iets vanzelfsprekend. Althans dat deed ik wel altijd. Natuurlijk als iemand in je directe omgeving ernstig ziek word, dan word je daar mee geconfronteerd en ben je je bewust van je eigen kwetsbaarheid. Normaal sta je daar niet bij stil want je hebt een druk leven en bent bezig met van alles.

Hoe het begon

Een paar jaar geleden toen ik nog fulltime werkte, werd ik opeens ernstig ziek. Ik viel enorm af en woog nog maar 46 kilo, bleek zwaar uitgedroogd te zijn en had ernstige bloedarmoede en veel ontstekingen in mijn lichaam. Ik ben toen gewoon door blijven gaan en nam het niet echt serieus. En ik ben ook opgevoed met de instelling ‘door gaan totdat het echt niet meer gaat’. En toen ging het echt niet meer dus ik moest de ziektewet in en mij laten onderzoeken. Diagnose: ziekte van Crohn (auto-immuunziekte) .…..slik

Slik, de WIA in

Ik verloor uiteindelijk mijn baan, niet door mijn ziek zijn maar toch erg vervelend. Dus een uitkering aanvragen en solliciteren maar. Mijn werkcoach van het werkplein raadde mij aan om mij ziek te melden bij de UWV. Want het was wel duidelijk dat fulltime werken er voor mij niet meer inzat. Dat was even heel erg slikken en moeilijk te accepteren. Inmiddels ben ik gedeeltelijk afgekeurd en ga een WIA uitkering krijgen. Gelukkig niet volledig afgekeurd zodat ik wel nog kan doen wat ik graag wil: Administratie. Voor 20 uur per week met een beperking van 4 uur per dag.

Zal ik mijn verhaal vertellen?

Ik heb enorm getwijfeld of ik mijn verhaal op papier zou zetten en of ik het überhaupt moet delen. Want helaas heb ik te maken met vooroordelen en die zijn niet juist, althans niet met betrekking tot mij. En het zou mij kunnen benadelen in mijn zoektocht naar een betaalde functie.

Zo krijg ik wel eens te horen dat ‘ het wel lekker moet zijn om gedeeltelijk afgekeurd te zijn. Hoef je niet meer zo hard te werken’ of ‘ik ben ook wel eens ziek hoor!” Ja, iedereen is wel eens ziek, maar ik word niet meer beter. Ik heb goede momenten die vrij lang kunnen duren maar er zit elk moment een kans in dat het fout gaat. En nee, ik vind het niet lekker om gedeeltelijk afgekeurd te zijn want mijn geest zegt dat ik alles kan maar mijn lichaam niet. Dat is lastig als je heel graag wilt werken en daar gaat een heel acceptatieproces mee gepaard. De reden dat ik het toch op papier zet en deel is omdat ik de vooroordelen weg wil nemen of in ieder geval proberen.

Ik kan alleen voor mijzelf spreken en vertellen hoe ik het ervaar.

Mijn werk kan ik gewoon doen, alleen niet meer fulltime. Ik werk net zo hard als een gezond iemand, misschien nog wel iets harder om te bewijzen wat ik waard ben.

Ik wil heel graag werken en daarom doe ik ook vrijwilligerswerk zolang ik nog geen baan heb gevonden. 

Ik zie het niet als een beperking, maar als een uitdaging

Mijn ziekte heeft mij alleen mijn sterker gemaakt en ik zeg dan ook altijd dat ik er meer mee heb gewonnen dan verloren;

Ik leef intenser en geniet elke dag. Ook neem ik niets meer vanzelfsprekend en heb ik mijzelf goed leren kennen.

Nu weet ik waar mijn grenzen liggen en hoe ik daar het beste mee kan omgaan. Ik heb lotgenoten leren kennen, waarvan een aantal hele goede vrienden zijn geworden. En dat is heel fijn omdat die begrijpen wat je doormaakt en geen oordeel hebben.

Ik ben mijn ziekte niet!! En ook zie ik het niet als een beperking maar als een uitdaging. Ik heb het geaccepteerd zover ik kan.

Er is altijd reden om positief te zijn en te genieten van alles om je heen.

Nu nog een werkgever

Het lastig punt blijft de vraag: Hoe ik het ga vertellen aan een werkgever.

Want het is voor mij enorm belangrijk dat ik daar eerlijk over kan zijn naar een werkgever toe. Er zijn subsidies die een werkgever krijgt als hij iemand met een beperking aanneemt. Ook kan ik een proefplaatsing aanbieden zodat ik elke vorm van twijfel kan wegnemen. Nu alleen nog een werkgever vinden die mij die kans wilt geven.

Het maakt de zoektocht naar die leuke administratieve baan voor mij iets lastiger maar dat houd mij niet tegen. Het maakt mij juist gedrevener om te slagen.

Een chronische ziekte hoeft geen beperking te zijn op de arbeidsmarkt.

Alleen als andere of jijzelf je die beperking  laat opleggen!!

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *