Laat het toch los, joh!
Dooddoener van de eeuw: Laat het los!
Januari is de maand van vastpakken, van nieuwe ronde nieuwe kansen.
Toch merk ik om me heen en in de praktijk dat een hoop mensen, wellicht ingegeven door die nieuwe voornemens, juist worstelen met loslaten. Ik sluit overigens niet uit dat het projectie is, want het thema boeit me enorm. Maar dat ter zijde.
Het is ook zo makkelijk tegen iemand gezegd: “Laat het toch los, joh! Ik begrijp niet waarom je er nog mee bezig bent..!”
Maar de werkelijkheid is weerbarstiger. Loslaten kan je eigenlijk in die zin goed vergelijken met afvallen, gewicht ‘los laten’. Ook zo’n frustrerend ‘gedoe’..
Loslaten vereist -net als bij afvallen en het aan- of afleren van welke gewoonte dan ook- dagelijkse beoefening, voor een onbepaalde tijd. Inclusief terugvallen en tegenslagen. Inclusief gedachten, angsten, dromen en wensen. Loslaten is niet zomaar alsof je een baksteen uit je handen laat vallen; hoe serieuzer je ermee bezig bent, des te groter de kans op succes.
In plaats van denken ‘ik moet dat inderdaad echt loslaten, waarom lukt het me nou niet?’, kan je er iets structureels aan doen met je lichaam als bron van informatie en inspiratie:
1. Wees nieuwsgierig
Onderzoek je reactie en gedrag, bij voorkeur samen met een lichaamsgericht professional. Waar raakt dit thema mij nou zo? Wat voel ik als ik middenin een funk zit? Wat zegt me dat? Hoe was mijn jeugd, mijn opvoeding en waar heb ik tekorten?
2. Reguleren.
Als ik in een funk terecht kom, welke oefeningen kan ik dan doen om erdoor heen te bewegen? Vraag het je lichaamsgericht therapeut.
3. Beoefening.
Dagelijks aanwezig zijn bij je eigen proces, bewustwording, beweging, je kleine en grote vorderingen vieren. Steeds met nummer 1 en 2 doorweven. Steeds een laag dieper. Steeds een beetje meer ontspannen.
4. Bedding.
Zorg voor steun, mensen om je heen die je aanmoedigen op de manier die jij nodig hebt en echt zien. Mensen waarop je terug kunt vallen als je het lastig hebt. Liefde. Co-regulatie.
5. Even lekker praktisch: Afleiding en een plan B kunnen helpen.
Het is een interessant proces van lange adem, vallen en opstaan. Net als met afvallen dus. En het begint met een besluit. Ik.wil.het.loslaten..
Je zal zien dat als je bovenstaande activiteiten doet, de kans groot is dat je steeds meer ontspant op dit thema en op een bepaald moment opeens denkt: Hee volgens mij heb ik er nu vrede mee. Binnen welke termijn, dat weet ik niet. Maar je zal het herkennen: Als je echt wil loslaten (of afvallen) dan maakt dat ook niet uit. Er is namelijk geen andere optie dan het besluit nemen: Ik.wil.nu.echt.loslaten…
Ik wens je dan liefde, moed, wijsheid, fijne mensen en goede professionals om je heen.
Zal ik anders een dag rond loslaten organiseren? Hebben jullie daar behoefte aan? Laat maar weten!
