Fiona, waarom was jij bij First dates?
De meest gestelde vraag, these days. Begrijpelijk. In dit blog leg ik het je graag uit. Voor wie dat nog niet wist, ik ben vrijgezel. Vier jaar nu ongeveer. Vier jaren na zo’n 15 huwelijksjaren waarin ik het fenomeen ‘man’ weer helemaal opnieuw wilde leren kennen en heel wat af-gedate heb. Ik noem het overigens liever gewoon ontmoeten en ervaren, maar dat geheel ter zijde. In het begin waren dat vooral korte ontmoetingen in de vorm van even een ijsje halen of een broodje halen tussendoor, later duurden ze wat langer. Zo was er een ontmoeting waarbij iemand zijn muziek-instrument mee nam en een prachtig ontroerend privé concert in mijn kamer gaf. Ik moet ook denken aan de man die kwam eten en zijn gebit naast zijn bord legde..
Er was iemand die ik spontaan mee nam naar een concert waar we heel awkward op 4 andere mensen na de enige bezoekers waren. Er waren momenten waarop ik meegenomen werd door de straten en leuke plekken van Amsterdam, of mee naar een prachtig museum. Er waren mannen die goddelijk konden koken. Ik kreeg bonbons, bloemen, kaartjes. Ik probeerde in de loop van de jaren verschillende sites. Tinder, Lexa, E-matching, Parship, Netsamen… Kon daar ook mijn liefde voor profileren kwijt en experimenteerde naar hartelust met tekst en beeld. Wat een mooie ervaringen waren dat allemaal. Grote dank aan al die mannen op mijn weg, die mij leerden mijn pad te duiden, mijn pijnpunten en schaduw te vinden, mijn levenslust en seksualiteit te ontdekken.
First dates
Als je dan toch vrijgezel bent en het leven ten volste aangaat, waarom dan niet meedoen met het tv-programma First dates? Een programma waar je met een onbekende andere single voor het oog van de camera gaat eten. Een Twitter contact stelde dat voor en probeerde me er al maanden van te overtuigen. Ergens onderweg kwam de impuls en de reden om me op te geven. And so I did. Een uitgebreide vragenlijst invullen, een telefonische intake en elke keer het gevoel hebben: Ik.kan.er.nog.onderuit. Tot dat ene belletje: ‘We hebben iemand gevonden’.
De kritische ogen van de wereld
Ik kreeg een hoop berichtjes met de vraag waarom in nou in vredesnaam ervoor gekozen had mee te doen? Het vinden van een partner via de tv is een omslachtige toestand, dat kan echt makkelijker. Dat wist ik zelf natuurlijk ook wel. Het zal je dan ook niet verbazen dat het vinden van een partner niet prioriteit nummer een was bij de beslissing om mee te doen. Wel een mooie eventuele kans, maar niet het hoofddoel.
Het hoofddoel lag in de persoonlijke ontwikkeling sfeer: De kritische ogen van de wereld (en mezelf) onder ogen komen. Waar kan dat beter dan bij een programma als ‘first dates’ waar iedereen wel wat te vinden heeft? Twitter staat dagelijks immers bol van de meningen en oordelen en grappen over de deelnemers aan dat programma. Ik wilde afgelopen jaren leren me echt he-le-maal niks meer aan te trekken van meningen van anderen. Werkte heel hard en tot heel diep nivo aan zelfliefde. First dates was mijn proof-of-the-pudding, de lakmoesproef. Lukt het me om bij het oordeel van anderen te blijven en kan ik met liefde naar mezelf kijken door de ogen van een buitenstaander?
Voor het oog van de natie
Samen met de rest van Nederland zat ik te kijken op de bank naar mezelf. Ik had afstand gedaan van de rechten dus vooraf kijken was er helaas niet bij. Dat maakte het vooraf echt erg spannend: Als ik ‘af’ zou gaan zou ik voor het oog van de wereld af gaan en ik had er geen controle over. En daar was ik. Ik keek naar mij. Door de ogen van een vreemde, terwijl ik aan het daten was. In de pauzes (waar de andere stellen aan het woord waren) las een goede vriend bij me op de bank hardop de commentaren en grappen die door twitteraars geplaatst werden via de hashtag #firstdates.
Ik ben geslaagd. Meer dan geslaagd. Ik kon bij alle meningen blijven zonder er iets van te vinden en vond mezelf zowaar nog leuk ook. Leuk, gezellig, grappig en eigenwijs. Met liefde voor mij, mijn gedrag, mijn ego en mijn patronen keek ik naar mij. Dat is wel eens anders geweest. Mooi man. Bewustzijnsontwikkeling. Leve het experiment. En leve dat ik dat gewoon altijd maar aanga. Wat de rest er ook van vindt.
De uitzending is tot 11 februari te bekijken op de site van NPO.
