Wat is, wat gebeurt er nou werkelijk? Voel het eens. Verander het niet, ontken het niet. Niet wegrationaliseren, wegrennen. Niet in je telefoon of laptop duiken.

Geen theorietjes ertegen aan knallen- omdat dat houvast geeft. Niet anderen de schuld geven, niet je op werk storten, of uitgaan, of daten, Netflixen, ‘work hard play hard’, niet zeggen dat het echt aan anderen of de omstandigheden ligt, geen avonden vol plannen. Niet in bed liggen met een slaappil. Ga het aan met de innerlijke bereidheid je eigen ego, je eigen model van de wereld en je eigen patronen te onderzoeken. Wat gebeurt er?

Voel nou eens?!

Je lichaam vertelt het je. Een pijnlijke schouder is het zoeken naar een evenwicht, het wil iets wat uit balans is ontzien of opheffen of tegenwicht bieden. Een huilbui ook, je lijf zoekt verbinding, bij boosheid zoekt het begrenzing. Een diepe zucht zoekt ontspanning. En ook in contact van binnen naar buiten het lichaam zoekt het lichaam balans en herstel. Zoals een kind dat in zijn jeugd niet gezien en gehoord werd door papa en mama nu nog steeds als volwassene onbewust aandacht wil en veel praat (en waarschijnlijk zelfs communicatieprofessional oid is geworden) in een poging om alsnog op diepere laag gezien en gehoord te kunnen worden. Maar hoe succesvol deze volwassene ook is, er blijft een gevoel van gemis. Want elke situatie die niet in balans en onaf is, vraagt om aandacht. Je lichaam en je gedrag vertellen je steeds waar het uit balans is en op zoek is naar een nieuw evenwicht.

Wat wil het? Wat vraagt het? Wat zegt het? Wat doet het?

Luister maar. Iedereen kan het. Je bent met die gave geboren, je bent het alleen even vergeten.

Wat neem je allemaal waar?

Doe je er niks mee en blijf je maar doorgaan, dwars door alle innerlijke fluisteringen, pijnsignalen en emotie-oproepen heen, dan is er iets meer nodig en vraagt het lijf later op een opvallender manier om aandacht met bijvoorbeeld langduriger stressklachten. Gaat het echt te ver, dan word je ziek. In een laatste poging tot homeostase. Tot balans.

Dus loop er nou eens niet meer van weg. Wees integer. Vooral naar jezelf. En stop. Adem. Ga zitten. Voel, Ont-moet jezelf, voel je lijf. Kou, pijn, emotie, alles. Misschien heb je al heel lang schouderpijn, of nekpijn, of angstklachten, of huilbuien, of boosheidsaanvallen. Misschien projecteer je steeds of praat of drink je net iets te veel. Neem het niet voor lief. Het zijn allemaal pogingen om je lijf weer in balans te krijgen. Een aspirine of afleiding zoeken helpt, maar onderzoek het daarnaast nou ook eens. Open je innerlijke kelderdeur en daal af. Doe het voor je werkgever, je collega’s, je partner, voor je kinderen, voor alle mensen die je onderweg zal ontmoeten. Maar doe het vooral voor jezelf.

Je lichaam zal je dankbaar zijn.

 

Fiona Kloosterman, begeleidt als coach / trainer / therapeut mensen bij persoonlijk leiderschap & carrièrevragen. Van simpel en praktisch tot heel diepgaand met lichaamsgerichte, systemische en energetische interventies. Ze helpt je te weten wat je echt wil, waar je naar verlangt, leert je jezelf en je patronen beter kennen, begeleidt je bij moeilijke omstandigheden (conflict, gedoe, stress, achterliggende vraagstukken in je thuissituatie) en bij de praktische stappen in de richting van je verlangens.